Herstelperiode na de operatie: Week 1

Zoals velen van jullie wellicht al gelezen hebben, moest ik laatst geopereerd worden. Op de dag van de operatie had ik echt het gevoel alsof ik niet meer het ziekenhuisbed uit kon komen. Gelukkig kon ik met wat hulp overeind komen en mocht ik meteen naar huis. De dagen die daarop volgden waren echter geen pretje.

Ik wilde mijn bed niet uitkomen

Op woensdag, de eerste dag na de operatie, heb ik vrijwel alleen maar op bed gelegen. Ik had geen zin om eruit te komen. Liggen was namelijk het minst pijnlijk. Ook was ik nog ontzettend moe van de narcose. Het duurde dan ook wel een dag of 2/3 voordat deze helemaal bij me was uitgewerkt. Daarnaast kreeg ik veel berichtjes binnen op mijn telefoon van mensen die bezorgd waren en vroegen hoe het nu met me ging. Ik had echt geen puf om hierop te reageren.

Lekker op de bank hangen

Met Dennis zijn hulp, had ik me uiteindelijk weten te verplaatsen van mijn bed naar de bank zodat ik een beetje TV kon kijken – dan had ik in ieder geval iets te doen. Ik keek als eerste A Bugs Life, want dat was lang geleden. Ook keek ik daarna de live action van Beauty and the Beast – dat blijft toch één van mijn favorieten, alleen wel jammer dat ik dit keer niet mee kon zingen 🙁

Na verloop van tijd kon ik ook alweer een beetje gamen. Ik besloot om te beginnen met Persona 5 op de Playstation 4 – een relaxte game met turn-based gevechten zodat ik niet op alle knopjes hoefde te rammen – want daar had ik écht geen kracht voor.

Overal hulp bij nodig

Bij alles wat ik wilde doen, had ik hulp nodig. Ik kon niet zelf uit de bank komen, ik kon zelf niet naar de wc, ik kon mezelf niet aankleden en ga zo nog maar even door. Ik vond het super vervelend, want ik voelde me echt zo’n lastpak, haha. Maar goed, het kon even niet anders!

Eindelijk douchen!

Op vrijdag kon ik eindelijk douchen – wel zonder douchegel en ik mocht ook mijn haar niet wassen (er mocht geen zeep in/over de wonden komen). Tijdens het douchen heb ik ook meteen mijn pleisters eraf gehaald zodat de wonden wat beter kunnen genezen. Ze zagen er goed uit – ze waren gelukkig niet open gegaan. Ik vond het toch wel raar om al die wonden in mijn lichaam te zien. Ook was mijn buik nog wel redelijk opgezet van het gas wat ze in mijn lichaam gespoten hebben tijdens de operatie, zodat ze overal goed bij konden.

Lieve kaartjes en cadeautjes

In de loop van de week heb ik heel veel lieve kaartjes en cadeautjes mogen ontvangen – thanks iedereen! Ik voelde me een stuk vrolijker toen ik al die lieve gebaren op tafel zag staan. Verder ben ik het weekend nog doorgekomen met nog meer bankhangen en af en toe een rondje door het huis te lopen. Lopen ging in de eerste week ook nog niet optimaal, maar er zat zeker verbetering in – van schuifelen over de vloer, tot het zetten van kleine stapjes. Ik voelde me net weer een klein kind wat moest leren lopen ^^”

Zondagavond ging ik naar mijn ouders toe, omdat ik nog niet in staat was om alleen thuis te blijven. Daar ben ik dan ook heel de week gebleven.

Vind jij het ook altijd zo leuk om kaartjes te krijgen?