Ontmoet ons zoontje Logan!
Vandaag, precies drie maanden geleden, ben ik bevallen van ons zoontje Logan. Ik had er nog niks over gedeeld hier op mijn blog, behalve dat ik gedeeld had dat ik zwanger was. Misschien dat jullie al een foto voorbij hebben zien komen op mijn Instagram, maar misschien ook niet. Vandaag is hij precies drie maanden oud en wil ik hem graag aan jullie voorstellen!
De naam Logan
We wilden ons kindje heel graag een naam geven met een nerdy tintje. Het liefst uit een videogame omdat gamen onze grootste hobby is. Maar namen als Cloud en Sephiroth zagen we echt niet zitten. Wekenlang waren we aan het swipen voor namen via een app genaamd Kinder. Maar tevergeefs – we kwamen de perfecte naam gewoon niet tegen.
Op de terugweg in de auto na de geslachtsbepalende echo, waren we verder aan het nadenken over een geschikte naam. Nu we wisten dat het een jongen werd, konden we alle meisjesnamen die we mooi vonden wel vergeten. Opeens hadden we het over Marvel personages en kwamen we plots op de naam Logan, afgeleid van Wolverine uiteraard. Die naam is daarna nooit meer uit ons achterhoofd verdwenen!
Een fijne zwangerschap
Over het algemeen heb ik een hele fijne zwangerschap gehad. Ik ben nooit misselijk geweest en heb nog vrij lang alle dingen kunnen doen die ik nog graag wilde doen. In het begin vond ik het allemaal wel heel spannend en voelde ik me heel onzeker. Maar na verloop van tijd ging het alsmaar beter. Wel was ik altijd moe en dat is eigenlijk tijdens mijn hele zwangerschap wel zo gebleven.
Op een gegeven moment moest ik wel extra ijzertabletten slikken en vitamine B12 maar dat was eigenlijk het enige. De controles bij de verloskundige waren ook altijd positief. Je hoort wel vaak dat zwangere een extra groei echo moeten maken omdat de verloskundige denkt dat er iets niet helemaal goed zit of hij of zij “verkeerd” ligt, maar dat heb ik ook niet hoeven doen.
Op 23 juni voelde ik me niet helemaal lekker en had ik het gevoel alsof Logan dat weekend ging komen. Oh boy was I wrong – hij gaf aan het einde van middag het startsignaal al!
De bevalling en de kraamperiode
Uiteindelijk ben ik met 38 weken bevallen. De bevalling is ook erg snel gegaan. Er zat maar vijf uur tussen het moment dat mijn vliezen braken en dat Logan ter wereld kwam. Wie weet vertel ik ooit nog eens mijn bevallingsverhaal, maar daar ben ik nu nog niet echt aan toe. Ook al zijn we alweer drie maanden verder, ik vind het nog steeds lastig om er in detail over te praten. Als iemand er naar vraagt, dan is mijn antwoord standaard; “Ja goed hoor, het ging snel.” En weer door.
Na de bevalling volgde uiteraard de kraamweek. Ik vond het fysiek maar ook mentaal heel erg zwaar. Vooral de eerste week maar ook de weken die daarop volgde. De welbekende kraamtranen zijn zeker in het rondgevlogen hier in huis. Niemand kan je er op voorbereiden hoe zwaar die eerste week is. Ik had schuldgevoelens tegenover Logan, omdat ik soms niet eens doorhad dat hij er ook nog was. Schuldgevoelens tegenover Dennis, omdat ik zelf nog niks kon. Schuldgevoelens tegenover familie en vrienden omdat ik geen zin had om op hun goedbedoelde berichtjes te reageren.
Hoe het nu gaat
Stukje bij beetje ging het steeds beter met me, fysiek en mentaal. Ik wilde in het begin te veel, waardoor ik weer een terugval had en ik weer wat rustiger aan moest doen voor een aantal weken. Ik hou er niet van om te lang stil te zitten of dagenlang op de bank te hangen, dus ik ben blij dat ik zelf weer wat meer kan. Ik kan wel zeggen dat het nu weer goed met me gaat!
Wat Logan betreft – ik leer hem steeds beter kennen. Ik kan de signalen al vrij goed inschatten wanneer hij bijvoorbeeld moe is, ook al wil hij zelf nog door gaan. Als ik hem dan op tijd op bed leg, valt hij ook rustig in slaap. Maar als hij oververmoeid is, dan begint hij te krijsen wanneer ik hem op bed leg, dan besef ik pas dat ik hem iets te lang beneden heb gehouden.
Verder doet hij het heel goed! Hij groeit goed en hij drinkt al zijn flesjes binnen no time leeg. Sinds ongeveer een week nu, slaapt hij ‘s nachts ook in รฉรฉn ruk door. Afgelopen week heb ik ook alle kleine kledingmaatjes bij elkaar verzameld en opgeborgen. Mijn kleine baby is ineens niet zo heel klein meer!
