
Ik wil een Fiat 500
Natuurlijk wil ik liever een spiksplinternieuwe Mini Cooper, maar die is op het moment in mijn leven nogal onbetaalbaar. Nee hoor, grapje – ik heb al een tijdje een oogje op een Fiat 500. Met name omdat het een hele betaalbare auto is en hij er gewoon heel cute uit ziet en het oog mag ook wel wat, toch? Maar heb ik wel een auto nodig op dit punt in mijn leven?
Het antwoord is – nee, ik heb eigenlijk helemaal geen auto nodig. Sterker nog, we hebben een auto voor de deur staan. Maar ik rijd hier vrij weinig in aangezien Dennis hem gebruikt om op en neer naar zijn werk te rijden en ik kan gewoon op de fiets naar mijn werk – ideaal. Maar toch kriebelt er wat en wil ik het liefst ook een eigen autootje. Zoals velen van jullie misschien al weten, werk ik parttime en heb ik een paar dagen in de week vrij. Vaak zit ik dan maar een beetje thuis, of ga ik even op en neer naar de stad, maar verder kom ik ook nooit. Soms voelt dat best wel eenzaam en wil ik ook wel wat verder weg maar vind ik het altijd maar een gedoe om met de trein en de bus te gaan. En laat ik ook heel eerlijk zijn – ik heb daar ook gewoon geen zin in. Vooral niet in m’n uppie.
Autorijden in m’n uppie vind ik daarentegen heerlijk – lekker hard meeblèren met de muziek, niemand die op je rijstijl let – love it (laat ik het nu maar niet even hebben over wat voor retards er soms op de weg kunnen rijden waardoor ik best onzeker wordt). Ik moet wel zeggen dat als ik naar een onbekende plek moet rijden, ik het wel fijn vind als er iemand anders naast me zit om bijvoorbeeld mee op te letten of de weg te wijzen.
Ik heb ook al een paar proefritjes gehad in verschillende Fiat 500’s. Zo heb ik in een Fiat 500 Pop Automaat met 69pk gereden, wat een beetje aanvoelde alsof ik in een speelgoedautootje reed. Automaat rijden is heerlijk relaxt, maar het ging allemaal té makkelijk, ik voelde niet eens alsof ik de gaspedaal ingedrukt had. Daarna heb ik in een Fiat 500 Lounge met 86pk en turbo gereden. Dit was wel echt een pittig autootje, reed snel weg en maakte ook veel lawaai – het voelde een beetje alsof ik aan het racen was, haha! Hij voelde wel een stuk steviger op de weg, net zoals de Fiat 500 Sport, ook met 86pk. Reed ook erg soepel weg, had een lekker geluidje en schakelde wel wat soepeler dan de turbo variant. Mijn voorkeur gaat nu dus ook uit naar de Fiat 500 Sport (thanks Tine dat ik even een rondje mocht rijden :D), maar die worden gewoon een stuk minder verkocht dan andere varianten, helaas.
Als je geen autokenner bent, zegt dit je waarschijnlijk allemaal niks. Geeft ook niet – ik had er ook totaal geen verstand van (en nog steeds niet veel hoor, haha). Maar je gaat je er automatisch meer in verdiepen als je iets erg graag wilt. Zo heb je bijvoorbeeld van de Fiat 500 zóveel verschillende soorten dat je er haast gek van wordt (dit wist ik niet, ik dacht een Fiat 500 is een Fiat 500). Het 69pk en 86pk is hoe snel de auto optrekt overigens. En dan heb je nog veel meer technische termen en andere dingen waar je op moet letten waar ik niemand mee lastig ga vallen.
Dus dat wordt nog een flinke keuzestress voor mij om te maken in november! Ik krijg wel vaak te horen van als je iets echt wilt, je er gewoon voor moet gaan. Maar toch vind ik het lastig hoor. Het is natuurlijk niet niks!
2 Comments
Johanne
October 26, 2018 at 10:05 am
Haha, leuk om te lezen! De Fiat 500 is mijn droomauto en ik heb zelf een Lounge (lichtblauw <3). Ben er zo blij mee. Enige nadeel aan de Fiat's met witte stoelbekleding is dat er heel snel vochtplekken op komen. Verder heb ik mijn droomauto en hoef ik eigenlijk ook nooit een andere meer! Tenzij iemand me ooit een Tesla aanbiedt. Dan zeg ik geen nee.
Emmy
October 28, 2018 at 6:54 pm
Mijn moeder heeft een tijdje een fiat 500 gehad en hij reed zoooo lekker!