Ik Geef Je De Zon – Jandy Nelson
Jude en haar tweelingbroer Noah zijn op hun 13e onafscheidelijk, ondanks hun uiteenlopende karakters. Noah is introvert, tekent de hele dag en is in stilte verliefd op de buurjongen, terwijl Jude van de rotsen in zee springt, knalrode lippenstift draagt en genoeg praat voor hen allebei. Maar na een tragische gebeurtenis groeien Noah en Jude steeds meer uit elkaar. Drie jaar later spreken ze elkaar amper nog en lijkt hun band onherstelbaar beschadigd. Dan ontmoet Jude een eigenwijze, vreemde maar knappe jongen, die haar voorstelt aan iemand die haar hele leven (en dat van Noah) opnieuw omgooit. (Bron)
Noah is Jude’s tweelingbroer. Ze zijn onafscheidelijk van elkaar, totdat ze op een gegeven moment, uit elkaar groeien. Noah wil naar de ASK, school voor de kunsten, hij zit dag in, dag uit te tekenen. Jude dat totaal niet ziet zitten, terwijl ze ook super creatief is – ze maakt namelijk prachtige zandsculpturen. Noah is een rustige jongen, en stiekem verliefd op zijn buurjongen Brian. Jude is echter heel wild en wil alleen maar naar feestjes en make-up en korte rokjes dragen.
Tot op een dag, wanneer ze beide zestien jaar oud zijn, zijn de rollen compleet omgedraaid. Jude ontmoet een mysterieuze, knappe jongen en komt dankzij hem in aanraking met een kunstenaar, die haar een hele nieuwe kijk op het leven geeft en die ook wat geheimen met zich meedraagt. De tweeling spreekt elkaar nog nauwelijks, terwijl Noah ook een groot geheim met zich mee draagt…
Wat een boek! Wat een geweldige manier om zo twee verschillende verhaallijnen in één boek te vertellen en er dan ook nog voor zorgen dat ze super mooi op elkaar aansluiten, wauw! Dit boek zal ik zeker te weten niet zo snel vergeten. Nadat ik het uit had, had ik even een momentje nodig om het hele boek samen te vatten voor mezelf en te beseffen wat ik zojuist allemaal gelezen had. Ik had echt het gevoel alsof ik de oudere zus van de tweeling was, die alleen maar toe zat te kijken en geen advies kon geven, wat best wel frustrerend was. Want, oh, wat zou ik ze graag een schop onder hun kont hebben willen geven bij sommige keuzes die ze maakten, haha ^^”
En dan die leugens die iedereen voor elkaar heeft, I love it! Je kunt gewoon voelen dat de personages het er moeilijk mee hebben met verschillende dingen voor elkaar te verbergen. Ook de stukjes van de portretten die Noah wil tekenen als hij zich in bepaalde situaties bevindt, zie je ook helemaal voor je. Dit boek is trouwens verteld van zowel het perspectief van Noah, als van Jude. Je volgt Noah’s verhaallijn als de tweeling dertien jaar oud is en je volgt Jude’s verhaallijn van wanneer ze beide zestien jaar zijn.
Het enigste nadeel van dit boek vind ik de gekozen leeftijden. Ik vind de leeftijden gewoon niet kloppen bij de keuzes die Noah en Jude maken. Want blijkbaar is het super raar als je op je dertiende nog niet gezoend hebt? En dat Jude een laag make-up en super korte rokjes draagt naar feestjes die (in mijn ogen) dertien jarige niet eens horen te hebben. Maar goed, de generatie van nu is volgens mij ook wel een stuk ‘volwassener’ dan toen ik nog dertien was, waar ik met mijn hoofd nog steeds niet bij kan. En dat niet alleen, ze zien er ook gewoon volwassener uit. Maar goed, ik dwaal af ^^”
Vandaar dan ook net geen 5 sterren voor ‘Ik Geef Je de Zon’ van Jandy Nelson, omdat ik het gewoon niet voor me kon zien dat zulke jonge mensen, zich zo kunnen gedragen.
Graag wil ik Blossom Books nogmaals bedanken voor dit leesexemplaar!
Titel: Ik Geef Je de Zon | Originele titel: I’ll Give You the Sun | Auteur: Jandy Nelson | Uitgeverij: Blossom Books | Genre: Young-Adult, Contemporary, Romance, Family, Art | Pagina’s: 367 | ISBN: 9789020679779 | Release date: 19 maart 2015 | Waardering: ★★★★½
3 Comments
Anneke
February 27, 2015 at 10:51 am
Ik vond het echt geen fijn boek haha. Maar ik sta heel erg eenzaam en alleen in een hoekje, want eigenlijk is iedereen er enthousiast over.
Merith
February 27, 2015 at 3:03 pm
Dit lijkt me zó’n mooi boek!
Emmy
February 27, 2015 at 4:39 pm
Ik heb het nog niet en tja… het heeft ergens toch een bitterzoet tintje.