54 Minuten – Marieke Nijkamp

De schoolbel gaat. Iemand begint te schieten.

Paniek barst los in de aula van Opportunity High School wanneer een leerling begint te schieten en de andere leerlingen tot hun afgrijzen ontdekken dat ze als ratten in de val zitten.
Maar sommigen van hen hebben nóg meer reden om bang te zijn voor de schutter…

Het is weer tijd voor een nieuwe semester op Opportunity High School. Alle leerlingen komen bij elkaar in de aula om naar de toespraak van de directeur te luisteren. Wanneer de toespraak afgelopen is en de leerlingen op het punt staan om naar hun klassen te gaan, gaan de deuren van de aula niet open. Ook Sylv en Autumn zitten opgesloten en kunnen geen kant op. Ze zijn doodsbang.

Wanneer er iemand op het podium verschijnt en uit het niets begint te schieten, weten ze dat het menens is. Paniek barst binnen no time uit en men probeert contact te zoeken met de buitenwereld. Laat er alsjeblieft iemand zijn die hen kan redden. De schutter triggert de gevoelens van sommige mensen, die daardoor nog een grotere reden hebben om bang te zijn van de desbetreffende persoon…

54 Minuten is zo’n boek wat je binnen een dag gemakkelijk uit kunt lezen. Als je er eenmaal in begonnen bent, kun je haast niet meer stoppen. Helaas had ik daar zelf de tijd niet voor anders had ik hem ook binnen één dag uitgelezen! Lang geleden trok een soortgelijk boek altijd mijn aandacht. Volgens mij heette dat boek Doorgeschoten – het ging ook over een schietpartij in een school. Helaas heb ik dat boek eigenlijk nooit meer gekocht en/of gelezen. Vraag me niet waarom, want ik weet het echt niet meer :’D

Het verhaal wordt verteld vanuit vier verschillende perspectieven. In het begin is het even wennen wie nou wie is want er zijn namelijk een aantal personages die de schietpartij daadwerkelijk meemaken, maar er zijn er ook een aantal die zich buiten de schietpartij plaatsvinden. De personages waren zo bang en het voelde zo echt aan dat je echt het gevoel had alsof je erbij was, dat je alles tot aan de laatste minuut meemaakte. Het was echt heel realistisch geschreven dat ik er zelf een beetje bang van werd.

Wat ik aan de ene kant misschien wel jammer vond, is dat we het verhaal niet lezen vanuit het perspectief van de schutter. Ik ben echt heel er benieuwd wat er zoal in het hoofd van de schutter afspeelde namelijk. Maar aan de andere kant is dit misschien wel weer beter, omdat je zo je eigen fantasie de vrije loop kunt laten gaan.

54 Minuten was zó realistisch geschreven dat ik er zelf een beetje bang van werd.

Ook komen er verschillende Twitter berichten voorbij in het verhaal. Ik heb zelf geen idee of deze ook daadwerkelijk waren verstuurd op het moment dat dit zich afspeelde – 54 Minuten is namelijk gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Sommige waren best heftig, maar kwamen voor mijn gevoel niet heel geloofwaardig over. Misschien komt het omdat je op zo’n moment ook niet helder na kunt denken – ik heb echt geen idee.

Wat ik best apart vind is dat dit boek vertaald is, terwijl het geschreven is door een Nederlandse auteur. Marieke Nijkamp schreef dit boek namelijk in het Engels. In Amerika stond This is where it Ends (de originele titel) een tijd lang in de bestseller lijst.

Graag wil ik uitgeverij Harper Collins nogmaals bedanken voor dit recensie exemplaar!

Titel: 54 Minuten | Originele titel: This is Where it Ends | Auteur: Marieke Nijkamp | Uitgeverij: Harper Collins | Genre: School Shooting, Young-Adult | Pagina’s: 318 | ISBN: 9789402715408 | Waardering:★★★★☆