Een brief aan Tess

Pas je op? Na al die vreselijke gebeurtenissen die je zijn overkomen toen je nog maar een jaar of twaalf was, mag je heus wel wat meer respect hebben voor jezelf. Vooral voor je lange, magere lichaam. Je hoeft jezelf er heus niet voor te verminken want, je kunt zoveel zeggen als je wilt, maar het was jouw schuld niet.

Je hoeft heus niet gelijk het bed in te duiken met de eerste beste persoon die je tegenkomt. Speel een een keer hard-to-get – ik weet bijna zeker dat mannen zo meer respect voor je hebben. Met dat blonde haar en die groene ogen, kun je gemakkelijk een man aan het lijntje houden, om eerst jezelf er van te overtuigen of deze man het toch wel echt waard is – maar maak geen misbruik van de situatie! Misschien dat je het alleen doet voor de aandacht die je (maar heel kort) krijgt, of misschien doe je het voor de kick – ik weet het echt niet. Maar Tess – je bent zoveel beter dan dit.

Ik weet dat je graag auteur wil worden en geef die droom ook absoluut niet op! Ik ben het er ook helemaal mee eens dat je als auteur zijnde, veel moet beleven en dan vooral om inspiratie en ervaring op te doen. Maar wees jezelf er alsjeblieft van bewust dat de dingen die jij doet, ook dodelijk kunnen zijn – dus pas alsjeblieft op!

Oh, en nog één ding; geef Lucas een kans. Hij is misschien niet de knapste of de stoerste maar het ziet ernaar uit dat hij heel veel om je geeft en geef nou eerlijk toe – een persoon met een mooi innerlijk is veel mooier dan een persoon met een perfect lichaam, toch? En dat is veel meer waard dan alleen het hebben van good looks.

Wat ik absoluut niet wil, is overkomen als een ouder persoon met ervaring. Zelf ben ik ook maar één jaar ouder dan dat jij bent, maar ik hoop dat je er even bij stil staat over wat ik zojuist gezegd heb.

Heel veel liefs,